Στον Ν.Ρωμανό

O Ν.Ρωμανός πάλεψε και πέτυχε μια νίκη απέναντι στο σύστημα και δεν είχαμε πολλές τέτοιες τα τελευταία χρόνια . Τον ευχαριστώ . Αυτός και οι γονείς του (ασύλληπτη η στάση τους για τα ελληνικά δεδομένα) κερδίσανε για πάντα τον σεβασμό μου .

Τους αφιερώνω ένα τραγούδι. Μπορούν τώρα να βγάλουν - για λίγο - την πανοπλία τους και να αφήσουν τα όπλα τους κάτω να ξεκουραστούν, γιατί η μάχη αυτή τελείωσε , νικηφόρα. Ο πόλεμος όχι και θα τους χρειαστούμε ξανά σίγουρα με τον έναν ή άλλον τρόπο....

I'm handing in my guns now
I will stop slipping away like sand between your fingers
For better or for worse,
I yield to you

I will lay my armour down, claim the hunger and the words that were always on my mind
Any triumph breeds defeat
Any blessing holds a curse but for once I won't let go

You laugh at all my twists and turns
The stories I tell find a home in your memory
And by now it is too late to run, so I yield to you

I will lay my armour down, claim the hunger and the words that were always on my mind
Any triumph breeds defeat
Any blessing holds a curse but for once I won't let go

You see me like no other
And I have tired of staring it down, tired of turning to find it all too strong, too strong to let it go

υ.γ.
Όλα θα πάνε καλά αύριο. Είμαι σίγουρος . Μην  ανησυχείς