Λίγο πιο καθαρά

Όταν γνωρίζουμε κάποιον άνθρωπο , ούτε εμείς  βλέπουμε τον πραγματικό του εαυτό αλλά ούτε και δείχνουμε τον δικό μας. 

 Η κάθε μας καινούρια επαφή φιλτράρεται από το γυαλί που θέτει ανάμεσά μας  η πραγματικότητα και τις καταστάσεις που βιώνουν (και οι δύο)  κάθε περίοδο .  

 'Αλλοτε αυτό το γυαλί είναι απλά λίγο βρώμικο και άλλες φορές αυτό είναι άκρως  παραμορφωτικό . Μόνο ως παιδιά έχουμε την πολυτέλεια να βγάζουμε  τον πραγματικό μας  εαυτό χώρις  τα εμπόδια αυτά .

Προφανώς καθώς η σχέση προχωράει μέσα στον χρόνο το πρώτο αυτό φίλτρο χάνει την "δύναμή" του και γνωρίζουμε τον άλλον καλύτερα, άλλα αυτό δεν μπορεί να αλλάξει τις συνθήκες της πρώτης επαφής , που δυστυχώς καθορίζει πολλές φορές και την μετέπειτα σχέση . 

Δεν μπορώ να μετανιώσω για κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω . Αν μπορούσα δεν θα ήμουν άνθρωπος... Είναι κάτι που θα συμβαίνει πάντα στην ζωή μου γιατί πολύ απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Πάντα θα υψώνω -λίγο έως πολύ- την δικιά μου μερία αυτού του γυαλιού . Είμαι πολύ ρεαλιστής . Δυστυχώς . Μπορώ όμως να καταθέσω την ειλικρινή μου επιθυμία να μπορούσα έστω να τα καθαρίζα κάθε φορά λίγο καλύτερα...